girişmə — «Girişmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəhsləşmək — qarş. 1. Bir biri ilə mübahisəyə girişmək, mübahisə etmək. 2. Yarışmaq, yarışa girişmək. Gəl bəhsləşək, görək hansımız bu işi tez qurtararıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübahisə — is. <ər.> Bir işi, məsələni və s. müzakirə etdikdə öz fikrini qoruyan, sübut etməyə çalışanlar arasında başlanan bəhs, deyişmə. Mübahisəyə başlamaq. Elmi mübahisə. – İki qardaş arasındakı mübahisə getdikcə qızışıb axırda bir dava şəklini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərəzə — I (Ağsu, Qazax, Zərdab) məsələn, misal üçün. – Fərəzə, o kət belə deyir, bı kət də alahı cur de:r (Ağsu); – Fərəzə, sən deyəsi ki, Sumanın əlinnən iş gəlmir, işi peşəsi qapı qapı gəzif qiybət qırmaxdı (Zərdab); – Fərəzə, bu işi bilmirsən, girişmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öyüşmək — (Zaqatala) tərslik etmək, əsassız mübahisəyə girişmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sümməx’ — (Gədəbəy) yeməyə girişmək, cummaq. – Dostum, nə sümüfsüη gənə pıloya? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bina’ — ə. 1) tikili, tikmə; 2) tikinti işi, bina etmə; 3) əsas, təməl, bünövrə, kök; 4) niyyət, təşəbbüs; 5) başlama, girişmə; 6) başlanğıc, ilk mərhələ. Binayi ali yuxarılar, vəzifəli adamlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iqdam — ə. təşəbbüs göstərmə, bir işə girişmə; başlama … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
